Lesgevers

Diederik Duyck
3de dan

Het is een levenswerk…KarateClubWaregem is mijn passie. 

Als jong mannetje, veel te klein, had ik de microbe te pakken om mijn vader op te volgen. 

Ik wou met dezelfde goesting, bewondering, motivatie even groot worden als  Sensei Dirk. Nog steeds is mijn vader mijn voorbeeld, mijn inspiratie om zijn levenswerk, ons levenswerk te laten groeien tot een karateclub waar iedereen zich kan ontwikkelen tot die ene karateka die in elk van ons zit. 

Het is mijn club die mijn ogen doen sprankelen. Als hoofdlesgever van KarateClubWaregem probeer ik de leden karate te laten ervaren met evenveel passie als ikzelf. Ik hoop wanneer ik onze KCW’ers iets uitleg, dat ze het vergeten. Als ik ze karate laat zien, dat ze dromen. Maar als ik ze karate laat ervaren, dat ze het hun eigen maken. Dat eigen maken komt nog meer tot zijn recht in onze competitieploeg, waar ik de hoofdtrainer van ben. 

Ik heb een palmares met talloze titels. Ik heb samen met de nationale ploeg de wereld rondgereisd om mijn karate-gevoel tot zijn best te laten uitkomen, ik was Vlaams tot Belgische kampioen…talloze keren, op Europees niveau schitterde ik met brons…op het wereldkampioenschap werd ik halvefinalist in Moskou. Het zijn deze levensverhalen die ik wil meegeven aan de competitieploeg. Waar ik hoop dat ze mijn moed, mijn kracht, mijn respect…zullen beleven in zichzelf, zoals ik beleefde in Japan. Want deze waarden zijn de eerste stappen in de competitiewereld. Een stap om nooit op te geven. 

Zoals jullie hebben gelezen is karate mijn levenswijsheid, mijn levensdoel, mijn levenswijze. Het is een passie die niet uitdooft. Als Sensei, zie ik mezelf dan ook niet als een leraar. Maar als een inspiratie voor anderen, om nooit op te geven ook al staan er een heleboel uitdagingen op uw weg. 

Diederik

Virginie Van Poucke
1ste Dan

Samen met mijn papa ging ik naar de Dojo om karate te beoefenen. We reisden België en Europa door om karate ons eigen te maken, om van elke karatewijsheid te proeven. Totdat ik op de stage ‘War of The Warriors’ te Ieper, Sensei Diederik leerde kennen. Door karate had ik de liefde gevonden, mijn man Diederik Duyck. Hij heeft mij als karateka laten ontplooien tot de persoon die ik voor de karatewereld kan betekenen. Onze liefde voor karate is gegroeid naar een liefde voor elkaar en een passie voor de KarateClubWaregem. 

Waar mijn hart vol van loopt, zijn de karatekids van KarateClubWaregem. Als jeugdverantwoordelijke, jeugdlesgever ligt mijn liefde bij hen. Wanneer ik lesgeef, wil ik geen kampioenen maken. Ik wil de kids zichzelf laten zijn, hun de tijd geven om zich te laten vormen tot de karateka die zij kunnen worden. Ik wil dat ze fouten maken, zodat ze leren om niet op te geven. Ik wil hun laten geloven in zichzelf, dat ze iemand zijn. Hun de vrijheid geven in het ontplooien van hun passie. 

Virg x

Geert Demuynck
2de dan

Mijn naam is Geert, echtgenoot van Pascale, trotse vader van 2 kinderen: Melissa en Dieter en sedert 7 augustus 2021 ook grootvader van… Lukas !

Elke dinsdag, vrijdag en zondag zat ik op de bank te kijken naar mijn zoon Dieter(toen pas 7 jaar), trots op zijn karatekunsten. Zelf had ik jaren niet gesport, had totaal geen fysiek en ook mijn gewicht en leeftijd waren niet in mijn voordeel. Aarzelend sprak ik Sensei Dirk Duyck aan met de vraag of karate ook nog kon voor iemand als ik. “Natuurlijk” klonk het antwoord “je kan je altijd verstoppen achteraan in een klein hoekje” En zo zette ik mijn eerste stapjes in de karatewereld… Knielen bij het oplijnen lukte amper en bij elke pushup werd de plas met zweet nog groter… “komaan Geert” luidde de aanmoediging van Sensei Dirk toen ik voor de zoveelste keer in de verkeerde richting draaide bij de kata…
Dank Dirk, voor het vele geduld en de volharding!

Zoals bij vele zelfstandige ondernemers, beroepsmatig ben ik eigenaar-bestuurder van Demuynck-Printing en Media, stond opgeven echter niet in mijn woordenboek. Nagenoeg iedere training was “de Geert” aanwezig. Het pad was moeizaam, maar het leidde mij naar een mooie bestemming en in 2016 behaalde ik het ultieme doel van elke karateka: mijn zwarte gordel. Bovendien slaagde ik eind 2019 voor het examen 2^de dan.

Dit pad, die afslag…daar wil ik de KCW’ers naar toe leiden, met behulp van een klein beetje wijsheid die ik heb mogen ontdekken. Maar met de grote wijsheid om nooit op te geven. Want er zijn geen grenzen in wat je kan bereiken, je creëert ze enkel met je eigen gedachten. Als trainer wil ik de grenzen van veel volwassenen en kinderen doorbreken…door ze te laten geloven in hun zelf. Zoals ik nu geloof. 

Geert

Filip Van Poucke
4de dan

Je kan het niet afleiden uit mijn naam, maar zowel Hongaars als Belgisch bloed stroomt door mijn aderen. Woonachtig in België, deels Hongarije, probeer ik tussen de twee landen door karate te beoefenen. In de trainingen probeer ik dan ook als trainer de Hongaarse discipline en de Belgische vechtlust aan de leden over te brengen. In Karate Club Waregem ben ik trainer van zowel de jeugd, als de volwassenen. Maar naast trainer ben ik officieel ook scheidsrechters bij JKA Vlaanderen. Als trotse vader van Virginie, schoonvader van Diederik, ben ik meer dan fier om deel uit te maken van deze familiale karateclub. 

Kristof Bastiaen
2de dan

Ik was even oud als mijn jongste dochter ‘Julie’, toen ik met karate begon. 

Vandaag ben ik naast haar papa, ook haar Sensei. Met trots vertel ik jullie dat ik lesgever ben in KarateClubWaregem, voor zowel de jeugd als volwassenen.

Onze club is een familiale club, zoals ik en Julie zijn er nog tal van andere mama’s en papa’s die samen met hun zoon of dochter karate beoefen. Het is als lesgever bewonderingswaardig te zien hoe hun relatie naar elkaar toe groeit, hoe ze zich samen ontwikkelen tot een verzotheid van karate. Dit maakt het lesgeven zo bijzonder, omdat ik die relatie ook met mijn dochter ‘Julie’ voel. En de passie die we beiden ervaren, deel ik graag mee met elke familie in de club. 

De vurigheid van karate is samen gestart met kleine Diederik en kleine Kristof onder leiding van Sensei Dirk. Het vuur is nog niet uitgedoofd, als ook onze vriendschap niet.

Vincent Soete
2de dan

Ik ben reeds karateka sinds 1983 bij het ontstaan van KC Anzegem. In 1993 ben ik overgestapt naar (de moederclub) KC Waregem.

Als hulplesgever ben ik gemotiveerd om de jeugd een goeie basis aan functionele karatetechnieken aan te leren alsook de alom oude gekende karate etiquette-discipline die ik indertijd van sensei Dirk Duyck met de paplepel heb binnen gekregen.

Ook heb ik in mijn jonge jaren aan vele lokale tornooien en kampioenschappen meegedaan, vooral in kumite wat mij beter lag. Ik behaalde dan ook diverse ereplaatsen met als bijzonderste: kampioen van Vlaanderen Kumite

Patrick Lefevre
2de dan

Ik ben met karate begonnen in 1971 bij Karate club Uraken te Wevelgem. Na het behalen van de derde kyu werd ik daar ook lesgever. Als student kiné probeerde ik alle nieuwe aspecten van trainen uit. Vooral het functioneel en met bewegingspatronen trainen intrigeerden mij.

Zonder het toen zelf te beseffen heb ik wellicht verschillende mensen geïnspireerd en gemotiveerd om verder te gaan zoals Dirk Duyck en nog vele andere.

In november 1975 behaalde ik de eerste dan. Vooraf had ik enkele kumite wedstrijden gewonnen in Herseaux, wat voor onze vrij jonge club Uraken op dat moment toch wel belangrijk was. Ik had toen ook veel te danken aan mijn trainer. Hij bracht mij het karate bij en leerde mij ook wat hard zijn was. Dat heb ik later ook zo proberen door te geven.

In 1975 studeerde ik af als kinesitherapeut en werd het voor mij steeds moeilijker om sport en werk te combineren. Na een handletsel rond 1980 heb ik dan besloten om het karate even on hold te zetten.

Sedert enkele jaren heb ik de draad weer opgenomen en in december 2018 werd ik samen met Vincent Soete tweede dan. Ik probeer tijdens het trainen en lesgeven enerzijds mijn passie voor het karate door te geven, en anderzijds mij ook verder te volmaken in het lesgeven door af en toe een bijscholing te volgen.

Tenslotte wil ik ook Diederik danken die het voor ons mogelijk maakt om ons verder te bekwamen in het trainen en lesgeven.
Patrick.

Marie Peelaers
1st Kyu

Mijn naam is Marie, ik ben 37 jaar. Ik ben mama van Kobe en Amélie, 2 leuke tieners. In juli komt daar nog een kleintje bij. 

Ik geef voornamelijk les aan de kleinsten  van onze club. Door mijn opleiding als orthopedagoge heb ik ervaring in de omgang met kinderen al dan niet met een specifieke problematiek. Ik werk nu als maatschappelijk werker in de thuiszorg. 

Ik heb intussen mijn eerste kyu behaald en in de toekomst hoop ik mijn eerste DAN binnen te halen. In 2016 was ik West Vlaams kampioen kumite. Graag geef ik dan ook kinderen/jongeren de karate spirit en de goesting voor de sport door. Ik hoop tot snel op een van de trainingen. 

Liefs Marie